Lachen, Kalkoen en dansen maar!

Een week geleden zijn Yvonne en ik naar een voorstelling van Theo Maassen geweest. We kwamen terecht in een klein zaaltje en er waren zo ongeveer 150 andere nederlanders. Het was een apart volkje opzich, maar wel erg gezellig! Erg gelachen tijdens zijn voorstelling en na afloop heeft Theo nog een wijntje met ons meegdronken... of nou ja..wij eigenlijk met hem. ;)

Afgelopen donderdag was een grote dag voor de amerikanen, het was Thanksgiving! En omdat ik nu toch in Amerika 'woon' besloot ik om met de kudde mee te doen. Nette kleertjes aan, auto gewassen en op naar de familie in Naperville! Tijdens Thanksgiving draait het erom dat je toont dat je dankbaar bent voor je vrienden en familie.. en voor wat je hebt. Ook is het een traditie om kalkoen te eten op deze dag. Iedereen had ook wat zelfgemaakt eten meegenomen, en drank, dus niemand kwam ook maar iets tekort. De middag naderde, dus dat betekende dat de kalkoen elk moment aangesneden zou worden. En toen dat gebeurd was viel ik natuurlijk meteen aan! Op naar die schaal met kalkoen om mijn maag tevreden te stellen. De vork met het stuk kalkoen eraan ging richting mijn mond, totdat Yvonne me tegenhield en zei dat we eerst gingen bidden... *Ik schaamde me diep* :D, gelukkig had (denk ik) niemand het gezien. De familie is echt heel erg aardig, er waren ook wat mensen van mijn leeftijd, dus dat was ook wel gezellig. Het was leuk om Thanksgiving een keer mee te maken. En onze buikjes waren goed gevuld! ;)

Het is hier nu 1 uur 's middags, zaterdag. Gisterenavond zijn we naar een feestje geweest. Priscila's vrienden uit Brazilie gaven een feestje en ze vroeg of ik ook mee wilde. Uiteindelijk gingen we met 6 meiden, en 1 jongen.. de chauffeur richting het feest. Toen we de deur openden van het huis waar het feest gegeven werd was het wel even slikken, want Amanda en ik waren de enige 2 blanken. Maargoed, hoofd omhoog borst vooruit en daar gingen we. De rest van de mensen kwam uit Brazilie, Costa Rica of Puerto Rico. De vrouw des huizes had 2 'bandjes' ingehuurd. De eerste begon te spelen. Het leek net of we in Brazilie terecht waren gekomen. Er waren ook een paar danseressen ingehuurd, ze hadden zelfs een agent bij zich hij zorgde ervoor dat ze niets zou overkomen. Die agent was ook blank en liep stijf rond in zijn driedelig pak, er kon zelfs geen lachje van af. Toen die meiden begonnen te dansen begon iedereen te dansen. Niet zoals wij dansen in Nederland, met 1 been op en neer gaand en ons hoofd schuddend.. nee.. deze mensen bewegen bijna alles. Iedereen op dit feest kon supergoed dansen. Daar sta je dan als stijve nederlander! Toen pakte de gastvrouw mijn hand vast en begon op me in te praten: luister naar de muziek en kijk naar mijn voeten! En ja hoor, daar gingen m'n heupjes. Ok, ik was nog lang niet zo goed als de rest was, maar ik bewoog! Toen de andere band begon te spelen voelde ik me toch wat meer op mijn gemak. Dit was toch meer Dance muziek. Toen ik bijna aan het eind van het feest naar die Agent keek, zag ik zelfs zijn voetjes bewegen en een soort van glimlach op zijn gezicht. Het was een feestje wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt, maar het was echt onwijs gezellig. Op zo'n avond zie je ook goed de cultuurverschillen, echt super leuk!

Nu, op naar de kerst. Scot is met de kinderen nu ons huis aan het versieren voor kerst. De winkelcentra zijn al versierd en al die gekke Amerikanen zijn al volop aan het kerstshoppen. Ik hoorde dat zelfs sommige mensen hier een lening afsluiten om kerstinkopen te kunnen doen, bizar. En volgende week gaat het misschien al wel echt sneeuwen! Ik en m'n slee zijn er klaar voor!

Kus,
Do